Ekki benda á Jóhönnu!

„Það er engin eftirspurn eftir „ekki benda á mig leiknum““ segir Jóhanna. Og síðan segir hún: „Auðvitað gat rannsóknarnefndin ekki komist að annarri niðurstöðu, en að eigendur bankanna og viðskiptablokkirnar ættu meginsök á falli bankanna. Alvarlegra er að lög eru leidd að því að stjórnendur þeirra hafi ekki einvörðungu farið á svik við lög og reglur heldur einnig brotið gegn lögum í veigamiklum atriðum“. (Málvillurnar eru annaðhvort eign Jóhönnu eða Mogga)

Þannig að framboðið af „ekki benda á mig leiknum“ er ennþá  meira en nóg.                             

Jóhanna sat í þeirri ríkisstjórn sem stjórnaði landinu síðasta eina og hálfa árið fyrir hrun. Þeirri ríkisstjórn sem hefði getað gert eitthvað, en gerði ekki neitt. Jóhanna var ráðherra á plani, „andlega fjarverandi“ eins og sagt var í gamla daga um þá nemendur sem sváfu í tímum. Hún vissi ekki neitt um neitt, allt kom henni í opna skjöldu 6. október 2008. Og þar sem hún vissi ekki neitt, þá ber hún ekki ábyrgð á neinu. En ber ráðherra ekki skylda til að afla sér upplýsinga og fylgjast með?

Jóhanna Sigurðardóttir núverandi forsætisráðherra Íslands var nýlega dæmd fyrir brot á stjórnsýslulögum í starfi félagsmálaráðherra. Viðbrögð hennar voru þau, að hún tæki ekkert mark á þessum dómi, það hefði bara verið frekja í þessum framsóknarmanni að kæra hana. Málið afgreitt. Eru þetta boðleg viðbrögð ráðherra sem dæmdur er fyrir brot á stjórnsýslulögum?

Jóhanna breytti lögum um seðlabankann og rústaði sjálfstæði hans, til þess að koma höggi á pólitískan andstæðing. Réði síðan Norðmann í stöðu seðlabankastjóra, sem er brot á stjórnarskránni. Þar var ekki farið á svig við lög, þar var stjórnarskráin brotin. Það er nokkuð skondið að síðan er það ein af stærri athugasemdum ESB við stjórnkerfið á Íslandi vegna umsóknar Jóhönnu um aðild, að ósjálfstæði seðlabankans með tilheyrandi pólitískum afskiptum sé ótækt.

Hvernig bregst Jóhanna við þessum afglöpum sínum? Jú, hún bendir á aðra.